Autisme, ADHD, hoogbegaafd – maar geen passende plek op school. Wat dan?

De zoektocht naar passende hulp voor haar zoon

Ervaringsverhaal – Interview Coby

Wanneer je kind anders ontwikkelt dan anderen, kan het als ouder een uitdaging zijn om de juiste ondersteuning te vinden. Coby, moeder van Marc-Jan, deelt haar ervaring over hun zoektocht naar passende begeleiding en de impact daarvan op het gezin. Marc-Jan heeft begeleiding gekregen op de Trainingslocatie van YOEP, waar hij niet alleen hulp kreeg bij schoolwerk, maar ook bij zijn sociale en emotionele ontwikkeling.

Een zoektocht naar begrip en structuur

Vanaf groep vijf werd duidelijk dat Marc-Jan extra ondersteuning nodig had. “Thuis boden we al veel structuur, maar dat was niet voldoende,” vertelt Coby. Naast zijn hoogbegaafdheid en autisme vertoonde hij ook kenmerken van ADHD. De combinatie van deze factoren maakte het voor hem lastig om zich staande te houden in sociale situaties en op school. “Hij kon heel depressief worden en raakte gefrustreerd omdat hij moeite had om aansluiting te vinden.”

Toen woede-uitbarstingen vaker voorkwamen, besloten Coby en haar man dat ze hulp nodig hadden. “We kwamen eerst bij een GGZ organisatie terecht voor een diagnose, maar het duurde even voordat we de juiste begeleiding vonden. In het begin kregen we zelfs te horen dat het aan onze opvoeding lag. Dat was frustrerend, want ik wist dat er meer aan de hand was.”

Passende begeleiding vinden

Marc-Jan kreeg uiteindelijk ondersteuning op school en begeleiding bij de overgang naar de middelbare school. Toch bleef de vraag: hoe zorgen we ervoor dat hij ook buiten school goed functioneert? “Wij kwamen bij YOEP (voorheen Ad Astra) terecht omdat ik hen kende vanuit mijn werk. Wat me meteen opviel, was dat er echt werd meegedacht. Niet alleen over wat er op school nodig was, maar ook over hoe we hem als ouders het beste konden ondersteunen.”

De structuur die de Trainingslocatie bood, bleek een uitkomst. “Voor Marc-Jan was het fijn dat school en thuis gescheiden werden. Op de Trainingslocatie kon hij na school eerst tot rust komen en daarna huiswerk maken. Dat maakte thuis de discussies over schoolwerk een stuk minder.”

Groeien in zelfstandigheid

Op de Trainingslocatie leerde Marc-Jan steeds beter om zelfstandig te functioneren. “In het begin was hij drie tot vier dagen per week op de Trainingslocatie. Dat werd langzaam afgebouwd. Nu maakt hij zelf afspraken met zijn begeleiders en weet hij wanneer hij extra hulp nodig heeft.”

Een belangrijk aspect van de begeleiding was het vinden van gelijkgestemden. “Hij had behoefte aan contact met jongeren die hem begrepen. Hier vond hij een groep waarin hij zich niet anders voelde.” Daarnaast kreeg hij praktische vaardigheden mee. “Hij heeft hier leren plannen, koken en omgaan met onverwachte situaties. Dat zijn dingen die we als ouders lastig konden overbrengen, omdat we er te dicht op zaten.”

Erkenning en steun voor ouders

Niet alleen Marc-Jan groeide door de begeleiding, maar ook Coby en haar man kregen waardevolle inzichten. “We hebben geleerd om terug te kijken op situaties: wat gebeurde er, waar ging het mis en wat kunnen we de volgende keer anders doen? Dat heeft ons als gezin veel geholpen.”

Ook de oudergroepen waren van grote waarde. “Het is fijn om te merken dat je niet de enige bent. In gesprekken met andere ouders herkende ik onze worstelingen en kreeg ik praktische tips. Die herkenning helpt enorm.”

De kracht van de juiste ondersteuning

Terugkijkend op hun traject benadrukt Coby hoe belangrijk het is om als ouder open te staan voor hulp. “Het erkennen dat je het niet alleen kunt, is een grote stap. Maar het betekent niet dat je faalt als ouder. Het betekent dat je doet wat nodig is om je kind verder te helpen.”

Marc-Jan is inmiddels bijna 18 en neemt steeds meer de regie over zijn eigen leven. “Hij heeft geleerd wanneer hij hulp nodig heeft en durft dat ook te vragen. Dat is misschien wel het belangrijkste wat hij heeft meegenomen.”